Śnitko Stanisław

Pseudonim: „Sowa”.
Stopień wojskowy: plutonowy.
Oddział partyzancki Obwodu Włoszczowa M. Tarchalskiego „Marcin”.

Mieszkaniec wsi Gołuchowice, Gmina Kidów, Powiat Wolbrom.
Podczas okupacji żołnierz Batalionów Chłopskich.
W styczniu kierownictwo BCH podjęło decyzję o utworzeniu oddziału partyzanckiego, którego dowódcą mianowano „Sowę”. Oddział nie przejawiał większej aktywności.
8 sierpnia 1943r. oddział „Sowy” został wcielony do oddziału partyzanckiego Ludowej Straży Bezpieczeństwa Józefa Sygita „Jan”, gdzie Śnitko został zastępcą dowódcy.
Po kilkunastu dniach grupa „Sowy” została z oddziału usunięta za demoralizujący wpływ na innych. W początku października 1943r. dowódcą pozostałych partyzantów został ppor. Aleksander Seweryn „Bartosz”.
14 listopada do oddziału „Marcina” docierali, żołnierze BCH z Placówki Kidów. Opuścili oni swój teren bowiem w wyniku aresztowania łącznika obawiali się aresztowania. Łącznie do oddziału trafiło wtedy 29 ludowców pod dowództwem plutonowego Stanisława Śnitko „Sowa”. Zgłosili oni akces do wstąpienia do oddziału. Z racji, że grupa była praktycznie nieuzbrojona przekazano jej 10 karabinów oraz po 30 sztuk amunicji.
18 listopada oddział „Marcina” przeszedł w okolice gajówki Szyszko koło Nakła (Placówka Szczekociny) gdzie zgodnie z wcześniejszym porozumieniem AK z BCH podporządkował mu się oddział BCH dowodzony przez ppor. Aleksandra Seweryna „Bartosz”.
Obie grupy miały utworzyć w oddziale 3 kompanię. Wśród ludowców odezwały się zapewne dawne spory i na ich efekty nie trzeba było długo czekać. Po kilku dniach plutonowy „Sowa” zameldował „Marcinowi” chęć przejścia w swój macierzysty teren, aby pobrać zamelinowaną tam broń. Otrzymał na to zgodę i w towarzystwie: NN „Żbik”, NN „Zrąb”, NN „Żuraw” i NN „Desant” opuścił oddział. Niestety był to prawdopodobnie tylko wybieg bowiem grupa nigdy do oddziału nie powróciła, a zdarzenie to zostało uznane za dezercję.