Fąfara Stefan

Pseudonim: „Dan”
Stopień wojskowy: kapral, plutonowy, podporucznik
Związek Odwetu i Kedyw
Oddział partyzancki AK „Wybranieccy”
1. kompania I batalionu 4 pp Leg.

Fotografia do konspiracyjnych dokumentów

-urodził się 1916 r. jako najstarszy z sześciorga rodzeństwa we wsi Szałas, gdzie ojciec był gajowym,
-rodzina kilkakrotnie się przeprowadzała, ostatecznie osiadając we Wzdole koło Bodzentyna,
-Stefan wraz z młodszym bratem Stanisławem uczyli się w szkole podstawowej w Bodzentynie, gdzie obaj działali w harcerstwie,
-po ukończeniu szkoły powszechnej zarówno Stefan, jak i Stanisław zostali elewami orkiestry wojskowej 4. Pułku Piechoty Legionów w Kielcach. Stefan grał na klarnecie i szczególnie poszukiwanym fagocie. Z orkiestry został przeniesiony do obowiązkowej służby wojskowej, a później do szkoły podoficerskiej przy 4 pp Leg. Miał ją ukończyć w listopadzie 1939 r. …
-podczas Kampanii Obronnej 1939 r. bracia walczyli w 4 pp Leg. i z nim zostali skierowani na front: Stefan w stopniu kaprala, Stanisław jako szeregowy. W bitwie pod Ołtarzewem z 13 na 14 września 1939 r. poległ Stanisław, a Stefan został ciężko ranny. Z pomocą sióstr zakonnych, prowadzących szpital w Działdowie, uciekł na krótko przed zajęciem szpitala przez hitlerowców,
-w listopadzie 1939 r. wrócił do rodzinnego domu,
-na przełomie 1939/40 r. Henryk Pawelec „Jędrek” przekazał mu informacje od porucznika Henryka Jaworskiego (służył razem z Fąfarą w jednej jednostce) o odznaczeniu go Krzyżem Walecznych oraz pośmiertnie takim samym Stanisława,
-Prawdopodobnie w styczniu 1940r. Fąfara składa przysięgę przy kaplicy św. Barbary, wstępuje do Tajnej Armii Polskiej i przyjmuje pseudonim „Dan”. Przystępuje do grupy tworzonej przez Henryka Pawelca „Jędrek”, który już wcześniej złożył w tym miejscu przysięgę przed rotmistrzem Poziomskim. W późniejszym czasie do grupy dołączają kolejni.
-w połowie lutego 1940r. rotmistrz Poziomski został aresztowany i grupa utraciła kontakt z organizacją,
- W 1941r., prawdopodobnie za sprawą kontaktów Henryka Pawelca „Jędrek” z Henrykiem Jaworskim „Witold” (od połowy 1941r. do początku 1942r. Komendant Związku Odwetu Okręgu Kielce) został utworzony patrol dywersyjny Związku Odwetu, którego dowódcą został Pawelec. Patrol składa się z konspiratorów skupionych wokół Pawelca i Fąfary. Przeprowadzono w tym czasie kilka akcji: zabranie z niemieckich samochodów we Wzdole Rządowym dwóch skrzynek amunicji czy przerwanie kabla telefonicznego na Baranowskiej Górze,
-od lipca 1942 r. do grudnia 1942 r. ze względu na skierowanie Pawelca do innych zadań to Fąfara „Dan” dowodzi patrolem,
-na przełomie 1942/43 nastąpiła reorganizacja struktur Związku Odwetu, na bazie których utworzono Kierownictwo Dywersji - Kedyw. Patrol dywersyjny Pawelca został przekazany do Podobwodu AK Bodzentyn, którego komendantem był Jan Kosiński „Jacek”. Patrol podlegał bezpośrednio pod rozkazy Franciszka Sadzy „Bej”, Komendant Placówki Bodzentyn,
-20 marca 1943r., patrol Henryka Pawelca „Jędrek” został decyzją dowództwa przekazał do dyspozycji Mariana Sołtysiaka „Barabasz” który starał się o utworzenie oddziału partyzanckiego. W czerwcu 1943r r. oddział trzymuje nazwę „Wybranieccy”,
-od września 1943 r., w ramach oddziału, dowodzi sekcją miejską, która do wykonywania konkretnych akcji kierowana jest do Kielc,
-październik 1943 r. awans do stopnia plutonowego,
-31 październik 1943r. – ma miejsce formalna reorganizacja oddziału. Fąfara zostaje dowódcą Drużyny V (określanej nieraz jako sekcja miejska),
-22 grudnia 1943 r. wywiad informuje Stefana Fąfarę „Dan”, że w Kielcach pojawił się komendant posterunku żandarmerii w Bielinach, Schreiber, odpowiedzialny za śmierć żołnierzy oddziału pod Leszczynami. W trybie alarmowym podjęto akcję, która zakończyła się tragicznie. Z liczącej dziewięciu żołnierzy drużyny poległo trzech: Wilhelm Sieprawski „Burian”, Zbigniew Sieprawski „Zbyszek” i Mieczysław Micek „Mika”. Była to ostatnia akcja wykonana przez drużynę która formalnie przestała istnieć,
-styczeń 1944 r. „Dan” został czasowo przydzielony do drużyny Edwarda Skrobota „Wierny”,
- 7 kwiecień 1944r. – reorganizacja oddziału „Wybranieccy”: Fąfara zostaje dowódcą I plutonu utworzonego na bazie drużyny Edwarda Skrobota „Wiernego”, który zostaje zastępcą „dowódcy oddziału, ale nadal dowodzi podczas niektórych akcji stąd w części materiałów określany jest jako pluton „Wiernego”,
-31 lipca 1944 r. oddział „Wybranieccy” wszedł w skład I batalionu 4 pułku piechoty Legionów AK tworząc w nim 1. kompanię tym samym rozpoczęła się dla oddziału akcja „Burza”,
-9 sierpnia 1944r. przyjęto nowy schemat organizacyjny kompanii. Fąfara zostaje zastępcą dowódcy 1 plutonu 1 kompanii I/4 pp Leg.,
-7 września 1944r. zostaje dowódcą 1 plutonu 1 kompanii I/4 pp Leg.,
-28 września 1944 r. rozformowano zgrupowanie 2 Dywizji Piechoty Legionów AK, w której składzie był 4 pułk piechoty Legionów AK. Rozpoczął się proces demobilizacji, wyrabiania fałszywych dokumentów i próby powrotu do „legalnego” życia w obliczu nadchodzącej zimy,

- listopadzie 1944 r. kwaterował w Wilkowie. Miał przy sobie fałszywą kenkartę na nazwisko Stefan Faust i za kilka dni miał podjąć pracę w Kielcach. Niemiecka obława objęła całą Dolinę Wilkowską i pojmano w niej kilkanaście osób które zostały przewiezione do kieleckiego więzienia. Następnie Fąfara został skierowany do obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Był jednym, z uczestników w tzw. wielkiej ucieczce z Gross Rosen. Ostatnia informacja z obozu, datowana na 17 grudnia 1944 r., dotarła do rodziców dopiero po kilku latach. 

Środowisko „Wybranieckich” przyjęło jako datę śmierci 5 stycznia 1945 r.