Endel-Ragis Leopold

Zdjęcie przedwojenne.

Pseudonimy: „Leopold”, „Lipiński”, „Marian”, „Ślaski”, „Wiesław”.

Fałszywe nazwisko podczas okupacji: Leśniewski.

Komendant Okręgu Kielce SZP-ZWZ od 15 października 1939r. do grudnia 1941r. 

Dzieciństwo i służba wojskowa

Ur. 11 XI 1894 w Żółkwi, woj. lwowskie, syn Mikołaja i Xawery z Falęckich. W 1913 ukończył w Lwowie Seminarium Nauczycielskie. Członek Związku Strzeleckiego. W latach 1910/1911 ukończył szkołę podoficerską a następnie w 1912 szkołę podchorążych ZS. 

-od 8 VIII 1914 do 13 X 1917 w Legionach Polskich, gdzie był trzykrotnie awansowany: 1914 - ppor., 1916 - por., 1918 - kpt.
-po kryzysie przysięgowym 15 X 1917 zostaje wcielony do armii austriackiej, w której służy do października 1918. W tym okresie ukończył kurs oficerski.
-od 1 XI 1918 komendant POW/Polskiej Organizacji Wojskowej/ w Piotrkowie Trybunalskim.
-Od 22 XI 1918 służy w WP.
-w latach 1919 – 1921 uczestniczy w wojnie polsko-bolszewickiej, jako dowódca batalionu 26 pp.
-awansowany w 1920 do stopnia majora.
-w 1921 ukończył w Warszawie kurs informacyjny wyższych dowódców, potem w okresie 1922 – 1924 odbył studia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie.
-awansowany 17 XII 1924 do stopnia ppłk-a dypl. ze starszeństwem 15 VIII1924.
-0d XI 1924 do 11 II 1925 kierownik referatu w oddziale III SG.
-od 12 II 1925 do 1 IV 1927 szef sztabu 7 DP w Częstochowie.
-od 2 IV 1927 do 1 XII1930 dowódca 8 pp Leg. W Lublinie.
-awansowany do stopnia płk-a dypl. sł. st. piechoty ze starszeństwem 1 I 1930.
-od 1 XII1930 do 1935 szef sztabu DOK II w Lublinie.
-od końca 1935 do VIII 1939 dowódca piechoty dywizyjnej 9 DP w Siedlcach.
-w sierpniu 1939 przeniesiony na stanowisko dowódcy 22 DP Górskiej w Przemyślu,
Zmarł w Warszawie 19 II 1943 i tu pochowany.

II wojna światowa

W sierpniu 1939 przeniesiony na stanowisko dowódcy 22 DP Górskiej w Przemyślu, którą dowodził podczas kampanii obronnej 1939 w składzie armii „Kraków”. Po bitwie stoczonej pod Broniną, koło Buska, usiłował popełnić samobójstwo, w wyniku, czego jest ciężko ranny.
Po wyleczeniu ran podejmuje już od października 1939 działalność konspiracyjną w szeregach Służby Zwycięstwa Polsce. Od 15 października 1939 roku powołany na Komendanta Okręgu SZP w Kielcach. Po przekształceniu SZP w ZWZ do grudnia 1941 w dalszym ciągu na stanowisku Komendanta. W grudniu 1941 przeniesiony do Warszawy gdzie objął funkcję Inspektora Komendy Głównej ZWZ/AK. Funkcję pełni do 19 lutego 1943, kiedy zmarł.
Pochowany w Warszawie.