KOŁO HISTORII ZACZĘŁO SIĘ SZYBCIEJ KRĘCIĆ KIEDY DWAJ ZBRODNIARZE: JÓZEF STALIN I ADOLF HITLER, DOPROWADZILI DO PODPISANIA DOKUMENTU, KTÓRY ZNAMY JAKO: PAKT RIBBENTROP - MOŁOTOW. W KONSEKWENCJI NA POLSKĘ RUNĘŁY WOJSKA III RZESZY NIEMIECKIEJ I ROSJI SOWIECKIEJ. NASI SOJUSZNICY, POZA GESTAMI, NIE ZROBILI NIC... POLSKA ZNIKNĘŁA Z MAPY EUROPY.

 

Tajny załącznik

Umowa międzynarodowa podpisana 23 sierpnia 1939 roku w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych: Joachima von Ribbentropa i Wiaczesława Mołotowa, była formalnie paktem o nieagresji pomiędzy III Rzeszą Niemiecką i Rosją. O wiele większe znaczenie miał jednak tajny protokół dodatkowy, stanowiący załącznik do oficjalnego dokumentu.

Mapa ostatecznego podziału Polski pomiędzy III Rzeszę a Sowietów z 28.09.1939 r. z wytyczoną granicą.

     Zgodnie z tajnym protokołem dokonano rozbioru terytoriów i rozporządzono niepodległością suwerennych państw: Polski, Litwy, Łotwy, Estonii, Finlandii i Rumunii. Formalnie Stalin wyrażał zgodę na agresję Niemiec na Polskę i zastrzegał swój udział w rozbiorze terytorium Rzeczypospolitej, tworząc podstawy do rozszerzenia terytorium Sowietów na pozostałe kraje Europy w trybie tzw. kampanii wyzwoleńczych, czyli narzucania ustroju sowieckiego drogą agresji i okupacji wojskowej.
     Treść tajnego protokołu była znana rządowi Stanów Zjednoczonych już dzień po podpisaniu, dzięki przekazaniu informacji przez Hansa von Herwartha, który był sekretarzem ambasadora Rzeszy hrabiego Friedricha von Schulenburga. O tajnej treści traktatu niemiecko-sowieckiego Amerykanie natychmiast powiadomili Brytyjczyków, a ci z kolei – Francuzów. Zresztą Francuzi uzyskali je wcześniej z innego źródła. Przekazał je bowiem do Paryża ambasador w Berlinie Robert Coulondre, uzyskawszy informacje "z otoczenia" Hansa Lammersa, ówczesnego szefa Kancelarii Rzeszy.
     Jedynie rząd Polski był kompletnie nieświadom niemiecko-sowieckich uzgodnień. Alianci nie przekazali nam żadnych informacji, by nie zniechęcać Polski do wojny z Niemcami. Co więcej, 25 sierpnia 1939 roku, wiedząc już o tajnym protokole podpisali "Układ o pomocy wzajemnej między Rzeczypospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej" (polsko-brytyjski układ sojuszniczy). Już w chwili podpisywania układ oparty więc był na podwalinach zdrady.

1 września 1939 r.

Podpisanie paktu pomiędzy III Rzeszą, a Sowietami doprowadziło do niemieckiego ataku na Polskę, a w efekcie do wybuchu II wojny światowej.

Gazeta z 2 września 1939 roku.

     Kampania obronna 1939, nazywana niesłusznie kampanią wrześniową, rozpoczęła się 1 września 1939 roku od niemieckiej napaści na Polskę. O godz. 4.40 wojska niemieckie, wspomagane przez słowacką Armię Polową „Bernolak”, postępując zgodnie z planem Fall Weiss, bez wypowiedzenia wojny uderzyły na całej długości polsko-niemieckiej granicy oraz obszaru Moraw i Słowacji tworząc linię frontu o długości ok. 1600 km. Kilka minut wcześniej o godz. 4.34 niemieckie bombowce zbombardowały przyczółek mostu kolejowego w Tczewie. O godz. 4.42 niemieckie bombowce rozpoczęły bombardowanie Wielunia, a o godz. 4.45 niemiecki pancernik szkolny Schleswig-Holstein rozpoczął ostrzeliwanie Polskiej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte.
     Polska obrona opierała się na założeniach Planu Zachód, zatwierdzonego w 1939 roku. Po stoczeniu bitwy granicznej z wykorzystaniem rejonów umocnionych na Śląsku i w okolicach Mławy planowano utworzyć obronę na naturalnych przeszkodach terenowych takich jak rzeki Wisła, Narew, San. Zakładając dużą przewagę agresora przewidywano głównie działania defensywne. Po przełamaniu tej linii ostatnim obszarem obrany miało być tzw. przedmoście rumuńskie, czyli obszar w rejonie granicy z Węgrami i Rumunią. Zakładano również długotrwałą obronę wybrzeża oraz wycofanie z Bałtyku do Wielkiej Brytanii części polskich sił morskich. Głównym powodem niepowodzenia planu było założenie, że Anglia i Francja, zgodnie z umowami międzynarodowymi, przyjdą Polsce z pomocą.
     Atak niemiecki oparty był na założeniach planu opracowanego w 1939 r. Zakładał on rozpoczęcie ataku bez wypowiedzenia wojny oraz prowadzenie jej wg doktryny Blitzkriegu. W ramach planu planowano przeprowadzić uderzenia z trzech kierunków:
- z zachodu miało nastąpić główne uderzenie Wermachtu,
- z północy z terenu Prus Wschodnich i Pomorza,
- z południa z terenu zależnej od Niemiec Słowacji.
Głównym założeniem był szybki marsz na Warszawę oraz odcięcie i zniszczenie większości polskich sił na zachód od Wisły.
     W dniach 1-3 września 1939 rozegrała się tzw. bitwa graniczna, wojska niemieckie koncentrując jednostki pancerne i zmotoryzowane na głównych liniach ataku rozbiły część jednostek polskich a inne, pomimo zaciętego oporu zmusiły do wycofania.

Główne bitwy tego okresu to:
-bitwa pod Mławą – jedna z najważniejszych bitw wojny obronnej, podczas której Armia Modlin pod dowództwem gen. Emila Krukowicza-Przedrzymirskiego walczyła z 3 Armią gen. Georga von Küchlera;
- bitwa pod Mokrą – gdzie Wołyńska Brygada Kawalerii płk Filipowicza powstrzymywała przez cały dzień 4 Dywizję Pancerną gen Reinhardta, niszcząc ponad 100 pojazdów mechanicznych( w tym ponad 30 czołgów);
- bitwa pod Jordanowem.
     W dniu 3 września 1939 r. Francja i Wielka Brytania wypowiedziały wojnę III Rzeszy rozpoczynając tzw. dziwną wojnę. Mimo ogromnej przewagi liczebnej wojska sprzymierzone nie podjęły działań zbrojnych, pozwalając wojskom niemieckim kontynuować walki w Polsce.
     Po przełamaniu pierwszej linii oporu, wojska niemieckie systematycznie zajmowały kolejne obszary. W dniach 5-6 września pod Piotrkowem Trybunalskim i Tomaszowem Mazowieckim rozbicie wojsk polskich otworzyło Wermachtowi drogę do Warszawy szosą piotrkowską.
     7 września, po skapitulowało Westerplatte. Tego samego dnia rozpoczęła się obrona Wizny, która przeszła do pamięci, jako Polskie Termopile. Wojska Polskie w sile 360 żołnierzy pod dowództwem kpt. Władysława Raginisa przez 3 dni odpierały ataki ok. 42 tys. żołnierzy niemieckich pod dowództwem gen. Hansa Guderiana.
8 września pod obrzeża Warszawy dotarły oddziały niemieckiej 4 Dywizji Pancernej. Dzień później rozpoczęła się największa bitwa kampanii obronnej, która do historii przeszła jako Bitwa nad Bzurą. Polskie armie „Poznań” i „Pomorze” starły się z 8 i 10 Armią z grupy Armii „Sud”. Bitwa ta była podzielona na 3 fazy, w pierwszych dwóch działania wojsk polskich miały charakter zaczepno-obronny (natarcie na Stryków i Łowicz), natomiast w trzeciej fazie uległy rozbiciu podczas wycofywania na Warszawę.

     Inne bitwy z tego okresu to: Bory Tucholskie (1-5 IX), Pułtusk (6-7 IX), Łódź (6-8 IX), Barak (8 IX), Jarosław (10-11 IX), Przemyśl (11-14 IX), Sochaczew ( 13-16 IX), Brześć ( 14-17 IX).

17 września 1939 r.

Druga odsłona efektów porozumienia sowiecko niemieckiego nastąpiła 17 września, gdy terytorium Polski zostało zaatakowane przez Armię Czerwoną.

Atak z dwóch stron.

     17 września 1939 roku, w myśl tajnego protokołu do paktu Ribbentrop-Mołotow, wojska Rosji Sowieckiej bez wypowiedzenia wojny dokonały agresji na Polskę. Wojska polskie zostały zmuszone do walki na dwóch frontach. Główne bitwy wojsk polskich( Korpusu Ochrony Pogranicza) z sowieckimi to: bitwa pod Szackiem (28-30 IX), Parczew (29-30 IX), Wytyczno ( 1 X), oraz obrony Grodna( 20-22 IX), Lwowa (12-20 IX) i Wilna ( 18-19 IX).
    28 września po długotrwałej obronie skapitulowała Warszawa, a następnego dnia Twierdza Modlin. Pomimo to dopiero 2 października, po ponad miesiącu walk skapitulował Hel. W dniach 2-5 października odbyła się bitwa pod Kockiem, ostatnia bitwa kampanii obronnej 1939 r. stoczona przez regularne oddziały wojska polskiego. Samodzielna Grupa Operacyjna Polesie pod dowództwem gen Kleeberga stawiła zaciekły opór wojskom niemieckim. Niestety z powodu braku amunicji i środków opatrunkowych skapitulowała 6 X 1939r. kończąc tym samym zmagania regularnej armii.
     Polacy stracili w walkach ok. 63 000 żołnierzy i 3300 oficerów, a ok. 134 000 odniosło rany, ponadto do niewoli niemieckiej i sowieckiej trafiło ok. 630 000 żołnierzy. Niemcy stracili ok. 17 500 żołnierzy oraz mieli ok. 37 tys. rannych. Ponadto w walkach stracili ok. 1000 czołgów i wozów pancernych oraz 564 samoloty. Straty Sowietów to 6500 zabitych oraz 4400 rannych.

 

Dlaczego kampania obronna 1939 roku?

Od lat w podręcznikach szkolnych i publikacjach "naukowych" możemy przeczytać, że 1 września 1939 roku rozpoczęła się "kampania wrześniowa". Powielane jest obrzydliwe kłamstwo uknute przez propagandę III Rzeszy, a podchwycone w czasach PRL. My chcemy przywrócić prawdę i godność żołnierzą Wojska Polskiego.